40e Nacht van Weesp

Tijdens de 40e Nacht van Weesp zijn door de organisatie diverse foto’s gemaakt.

Klik op onderstaande links om naar het desbetreffende fotoalbum te gaan.

Bekijk ook de foto’s en versagen van de 40e Nacht van Weesp op de sites van:

Hieronder twee verslagen van de 40e Nacht van Weesp:

Ons was gevraagd tijdens de Dag van Weesp een verslag te schrijven over deze klassieker.
Deze oefenrit hebben we trouwens niet echt sterk gereden met name door het verkeerd interpreteren van het kaartleesreglement. Maar er is een spreekwoord die als volgt luidt:
‘Een slechte generale belooft een goede première’!!
De Nacht van Weesp begon met een informatieavond. Eigenlijk een must voor de beginnende rittensporter. Na de inleiding door Daan Pont hielden Wim & Walter m.b.v. duidelijke dia’s een gearticuleerd (!!) betoog over wat nu wel en niet in deze Nachtrit is toegestaan. Ook wij hadden toch af en toe een o-ja-moment. Nemen we weer mee in de bagage.
Zaterdag 14 mei:
Alles was weer perfect geregeld. De autokeuring, de luxe broodjes voor de start een verrassingspakket (het linnen tasje met de pennen, snoepgoed en diverse andere zaken). Om 18.35 uur werden we vanaf het startpodium weggeschoten.
Opdracht met het NS-beeldmerk ook maar uitgevoerd. Echter, we hadden enige twijfel. We zijn maar even terug gereden naar het station om dat te checken. Dat scheelde toch weer 30 strafpunten.
Via Almere (leuke val met “L”, “A” en “V”) reden we de provincie Utrecht in. Onbekend terrein, maar leuke route met originele vallen.
Denk aan het eurobiljet, richting “NVW” uitvoeren (omdat we NVW als Niet Voor Weggebruikers hadden geïnterpreteerd, zijn we gedwongen naar links gegaan) en de 2 Willems. Onderweg naar huis begrepen we pas de Willem-val. Te laat om nog de RC op te halen…… In ieder geval moeten we onze geschiedenis maar gaan bijspijkeren.
Na de matroze hoed was het bij VTC1 tijd voor de poffertjes.
Al met al 4 fouten in dit traject. Niet goed, maar ook niet slecht.
Traject 2 was een pijlenrit met de kortste route. Hier reden we toch wel vloeiend doorheen, rekening houdend met toch wel een paar geniepige scherp-rijders (denk aan de RC “N”). Ook hier een mooie route waar je goed moest opletten (o.a. de Vbr en de bermlijn naar pijl 18). Dat je deze pijl 2x moest rijden (pijl 18 & 19 waren identiek) hadden we niet gezien.
Frappant was wel de lettercombinatie AJAX na pijl 23/24. Een vooruitziende blik? Maar wel goed gereden met 2 foutjes. We deden weer volledig mee voor het klassement.
In Nieuwegein dus de verplichte rust van een uur. Kunnen we even bijkomen. Daar een heerlijke maaltijd genoten en na de koffie weer verder met de bol-pijl.
Bol-pijl lijkt allemaal zo simpel, maar praktijk is vaak anders.
Denk aan de linker brug, de doodlopende weg (die door de takken moeilijk was te zien), het pootloze autosnelwegbord (waar je later dus wél de bemande RC mag aandoen) etc.
Bij de opdracht met de waterpomptang hebben we lang stilgestaan. Was de tekening in overeenstemming met die grote tang wel juist (die week enigszins wel af) of was hier bedoeld dat je van richting moet veranderen ? We kozen voor het laatste. Dus langs de RC “I”. Achteraf een goede beslissing.
Onderweg zeiden we nog tegen elkaar:  in dit traject gaan behoorlijke klappen vallen. Dat bleek later ook wel. De concurrentie heeft hier vele foutjes gemaakt. Wij kwamen er met 2 foutjes erg goed vanaf en stonden nu bovenaan het klassement.
Bij VTC3 werd ons wederom een lekkere versnapering aangeboden. Na de koffie en een broodje worst vertrokken we voor het 4e traject. Wederom kaartlezen : nu de Ingetekende Lijn.
Ze zeggen wel eens: meten is weten. Onder dit motto hebben we dit traject dan ook gereden. Op zich was het niet echt moeilijk, maar de vermoeidheid gaat ook een woordje meespreken. In dit traject ook een aantal venijnige scherprijders.
Dit traject hebben we afgesloten met 1 fout. Was in het industriegebiedje in Weesp waar er even niet werd gemeten (daarom misten we de RC “G”). Dan ga je dus meteen het schip in.
Bij de finish nog maar even een blik op de tussenstand geworpen. We hadden na 3 trajecten het minst aantal strafpunten. Dan kan er nog weinig misgaan. Of we zouden en aantal schrijffouten in het laatste traject gemaakt moeten hebben.
Tijdstrafpunten hadden we niet gemaakt. We hadden dus een goed gevoel over de afloop. Dat bleek ’s avonds tijdens de prijsuitreiking. Onder tromgeroffel en een glas champagne mochten we de 1e prijs in ontvangst nemen. Een voor ons geweldige dag met een top-resultaat !!
Een aantal personen hadden dit al voorspeld (het zgn. glazenbol-effect), maar je moet het toch maar eventjes doen. En soms zit het mee en soms zit het tegen. Het spreekwoord “Een slechte generale belooft een goede première” is dus helemaal juist.
Een historische dag dus voor ons en Ajax. Maar dat had Gert in traject 2 al voorspeld. Binnenkort maar even bij hem langs gaan om wat lotto/toto-formulieren in te vullen.
Tot slot dank aan de totale organisatie van deze jubileumrit. Alles was weer voortreffelijk geregeld. Top!!! We verheugen ons nu al weer op de volgende Nacht van Weesp.
De C-klassers hebben dan minder concurrentie. Wij zullen dan in de B-klasse acteren. Tot de 41e Nacht van Weesp !!!
Leen en Sylvia Gravemaker  C109
1e C-klasse, 1e mixed-equipes
Als voorbereiding op de 40e Nacht van Weesp, één van de grootste evenementen op rittensportgebied, wilde ik naar de sleuteldag van de Vriendenkring-Klassiekers gaan. Helaas kwam er iets tussen en moest ik de technische voorbereiding voor de rit thuis uitvoeren. Het zal je maar gebeuren dat je door het onderhoud te verwaarlozen met panne komt te staan.
Dus, aan de slag: banden op de juiste druk brengen, motorolie bijvullen, koelvloeistof controleren, V-snaar spannen, brandt alle verlichting enzovoorts.
Dan nog even de brug op, uitlaat en ophanging inspecteren, hoe zit het met de olielekkage, is dat nog toelaatbaar? (Engelse auto’s horen olie te lekken, als ze dat niet doen, is waarschijnlijk het oliepeil veel te laag).
Aan de V-snaar is slijtage te zien, dus daar gaat een nieuwe op. Ook twee rubberen uitlaatophangingen zijn stuk en worden vervangen. Daarna nog de rem- en koppelingvloeistof verversen, want dat ziet er zwart uit.
Nadat ik mij overtuigd heb dat de rest allemaal in orde is, besluit ik om nog maar eens een flinke rit te maken om alles grondig te testen.
Dat wordt dan ca. honderd kilometer toeren, kan ik nog een keer de betrouw-baarheidsrit controleren die ik voor Videoclub Filmere heb uitgezet. Bij Autosportvereniging de Vechtstreek ga ik als voorbereiding op de “Nacht van Weesp”, de “Dag van Weesp” rijden.
En dan……. dan is het zo ver! Mijn navigator Lex ten Braak is ingestapt en we nemen nog even de reglementen en de laatste aanwijzingen door. Op zaterdag 14 mei om 17.40 uur rijden we over het startpodium en weten we dat we een vermoeiende “Nacht” tegemoet gaan zien.
Vorig jaar tweede in de Classic Sportklasse met slechts 4 punten achterstand op de winnaar, dat jaar daarvoor werden we ook al tweede. Dit jaar nemen we alleen genoegen met de 1e plaats. Dat wordt uiterst geconcentreerd de opdrachten lezen en natuurlijk ook goed uitvoeren.
We hebben ons prima voorbereid en dat werpt zijn vruchten af: het eerste traject is routebeschrijving en scoren we 1 fout, het tweede traject, van pijl naar pijl de kortste route, sluiten we af met 2 fouten. Na een uitgebreid buffet met een uur verplichte rust gaan we verder met het derde traject. Bol-pijl, altijd lastig en dat blijkt ook wel: 4 fouten. We gaan meteen door met het vierde en laatste traject: de ingetekende lijn.
Aanvankelijk gaan we heel goed, maar bij binnenkomst gaan we het resultaat vergelijken met onze naaste concurrent en kunnen we constateren dat we veruit de minste strafpunten hebben.
Zondagavond bij de prijsuitreiking horen we de officiële uitslag: met 10 fouten en geen tijdstraf hebben we aan het totaal van 300 strafpunten verzameld, en daarmee zijn we winnaar in de Classic Sport. Nummer 2 heeft 403 punten gescoord en nummer 3 zelfs 521.
We gaan naar huis met de beker voor de 1e plaats, de wisselbeker en de beker voor de 1e plaats in de Cabrio-klasse. Al met al een resultaat om trots op te zijn, het was daarna nog lang gezellig!
Gelukkig bleven we gespaard van mechanische pech, maar dat gold niet voor iedereen. Guus Jonker, onze teamgenoot, strandde in het laatste traject met een kapotte waterpomp en eindigde de rit op een bergingsvoertuig. Heel jammer, want anders hadden we ook nog een grote kans gehad om 1e te worden met het team Vriendenkring-Klassiekers. Volgend jaar de herkansing?
Ben Schaafsma Classic Sport S19